Κατ’ αρχάς νομίζω πως η εδώ και 27 χρόνια (από την ίδρυση του Συνασπισμού-ΣΥ.ΡΙΖ.Α ) αδιάλειπτη, ενεργή μου παρουσία και συμμετοχή στις δραστηριότητες του κόμματος ,ότι μου δίνει το δικαίωμα να προχωρήσω στις παρακάτω παρατηρήσεις μου, τις οποίες και καταθέτω, στον προσυνεδριακό  διάλογο. Με θλίψη διαπιστώνω  λοιπόν , πως το κόμμα ,ως κυβέρνηση πλέον, δείχνει να υιοθετεί συμπεριφορές που προσιδιάζουν  μάλλον σ’ αυτές των κομμάτων, που διαχειρίστηκαν την εξουσία τα τελευταία 40 χρόνια της μεταπολίτευσης. Και να γίνω συγκεκριμένη. Ανέμενα πως τουλάχιστον  η αξιοκρατία θα ήταν το « σήμα κατατεθέν» του κόμματος. Όταν δε ο Αλ.Τσίπρας  υπερασπίστηκε την τοποθέτηση των μετακλητών υπαλλήλων από την δεξαμενή των μελών του κόμματος, κατενόησα το σκεπτικό του, αλλά ταυτόχρονα είχα την προσδοκία, κι αυτή ήταν η αφέλειά μου ότι το κόμμα θα προσέτρεχε στα βιογραφικά των οργανωμένων μελών του για να επανδρώσει αυτές τις ευθύνες και όχι τις θέσεις όπως διατυμπάνιζε προεκλογικά ο ίδιος ,ο  πρωθυπουργός, από συντρόφους  κατά κύριο λόγο καταξιωμένους στον κοινωνικό, επαγγελματικό και επιστημονικό τους χώρο και στην πλειονότητά τους  ΑΜΙΣΘΟΥΣ, με μόνη εξαίρεση, για όσους δεν διέθεταν  κανέναν άλλο τρόπο βιοπορισμού. Διότι τι σήμαινε για μας τους παλιούς, η ένταξη κάποιου στην Αριστερά σύντροφοι; Τίποτα περισσότερο,  από  την  αφιέρωση στην υπηρέτηση αρχών και αξιών με γνώμονα  το ήθος και την ανιδιοτέλεια. Αντί αυτών τι είδαμε;  Την « τακτοποίηση » συντρόφων  και φίλων μέσω ενός κλειστού κυκλώματος ακραίου νεποτισμού. Μία  ή δύο οικογένειες ανά οργάνωση κατέλαβαν προνομιακά και χωρίς περιορισμό ,όσες θέσεις επιθυμούσαν. Εξ ίσου σοκαριστικά  ήχησε στ’ αυτιά μας λίγους μήνες μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 δήλωση που καταχωρήθηκε στα παραπολιτικά της « Εφημερίδας των Συντακτών» και αποδίδεται σε κορυφαίο πολιτικό παράγοντα, όπου διατράνωνε ότι «Δεν πρέπει να αγωνιούν οι σύντροφοι, υπάρχουν πολλές θέσεις για όλους!» Ως επιστέγασμα όλων αυτών των λυπηρών φαινομένων ήρθε  η συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Αλ.Παπαχελά (14/72016)που τον ρώτησε: « Εγώ δεν έχω δει κανέναν άνθρωπο με αξιοκρατικά κριτήρια να μπαίνει στα Νοσοκομεία ή άλλες υπηρεσίες. Έχω δει δικούς σας κομματικούς να βολεύονται.» Και μπορεί το ερώτημα να μην απηχεί στην ολότητά του την πραγματικότητα, εν τούτοις  και η απάντηση του πρωθυπουργού ήταν εξόχως προβληματική. Είπε λοιπόν μεταξύ άλλων: « Γιατί το λέτε αυτό; Εμείς ήμασταν  οι πρώτοι που κάναμε αξιοκρατικό διαγωνισμό για τις θέσεις των διοικητών των Νοσοκομείων.» Η παραπάνω δήλωση του πρωθυπουργού μου έδωσε το ερέθισμα να αναζητήσω το πως εξελίχθηκε τελικά, η διαδικασία του « πρότυπου» της αξιοκρατίας; Ξεκίνησα με την  «Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος» για την κάλυψη θέσεων Διοικητών και Αν.Διοικητών  Νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ, του Υπουργού Υγείας της 28/12/2015, που διαπίστωσα ότι πέραν της ενημέρωσης για τον αριθμό των αιτήσεων ανά Δ.Υ.Π.Ε κανένα άλλο στοιχείο δεν γνωστοποιήθηκε. Γράφτηκε κατά καιρούς για τον αποκλεισμό κάποιων υποψηφίων λόγω λανθασμένης συμπλήρωσης της αίτησής των, χωρίς να δίνεται καμία πρόσθετη πληροφορία. Ποιοι κλήθηκαν για συνέντευξη και πως επιλέχθηκαν οι νέοι Διοικητές-Αν. Διοικητές δεν μάθαμε ποτέ. Γενικώς υπήρξε συσκότιση με ποίων τα προσόντα  ανταγωνίστηκαν και πως επικράτησαν. Αν μπορούσαμε πάντως να κατηγοριοποιήσουμε τους επιλεγέντες θα τους κατατάσσαμε ως εξής: 1.Στους διατελέσαντες Διοικητές κυρίως επί ΠΑ.ΣΟ.Κ και επί υπουργίας Αδ.Γεωργιάδη. Βασικό τους « προσόν» η προϋπηρεσία στο αντικείμενο. Δηλαδή, επειδή τους δόθηκε κάποτε η δυνατότητα να γίνουν Διοικητές, να μην έχουν κατά νου να κάνουν άλλο επάγγελμα. Η περίπτωσή τους θυμίζει τον κινηματογραφικό αδελφό του Γ.Κωνσταντίνου που στο παρελθόν είχε διατελέσει για λίγους μήνες Νομάρχης και δυσκολευόταν να συμβιβαστεί με κάτι κατώτερο. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται  και υβριστές του  που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. « φρόντισε », να επιβραβεύσει!  2. Στα κομματικά στελέχη ΣΥ.ΡΙΖ.Α –ΑΝ.ΕΛ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα « επιλεγείς» για μεγάλο Νοσοκομείο της Αττικής με αδύναμο βιογραφικό και σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου κάτοχος μόνον προπτυχιακού τίτλου σπουδών « φορτώθηκε» σχεδόν την καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης των αιτήσεων ,με τον τίτλο του υποψήφιου διδάκτορα  του Ε.Μ.Π. 3. Η μεγάλη κατηγορία των υπέρ-προσοντούχων . Εδώ θα βρούμε τίτλους σπουδών για κάθε γούστο με κοινό παρανομαστή τις περιορισμένες ή μηδενικές εργασιακές παραστάσεις από το Τομέα Υγείας που υποτίθεται πως θα « βάραιναν» ιδιαίτερα το βιογραφικό. Και εδώ έχουμε το χαρακτηριστικό μας παράδειγμα. Επιλεγείς Διοικητής για Νοσοκομείο της Αθήνας δήλωσε τους παρακάτω τίτλους σπουδών: Πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Αθηνών στα Οικονομικά, μεταπτυχιακούς  τίτλους από  το London School of Economics, το London School of Hygiene  and Tropical Medicine του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, το Kennedy School Govermment του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ ,το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και τέλος διδακτορικό από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκηση του Ε.Κ.Π.Α. Και μετά από όλα αυτά «λιμπίστηκε» την προσωρινή θέση του Διοικητή των 1800 ευρώ περίπου. Τέλος θα αναμείνουμε με αγωνία την δημοσιοποίηση  της αναλυτικής  βαθμολογίας ενός εκάστου των συμμετασχόντων για να εξάγουμε βάσιμα συμπεράσματα. Ειδάλλως, με βεβαιότητα θα πεισθούμε πως «Kάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας!» Και επειδή δεν είμαι χθεσινή στο κόμμα, ούτε είδα φως και μπήκα ,παραμένω ρομαντική  και αρνούμαι να δεχτώ την ωμή διάψευση των οραμάτων μου για μια δίκαια κοινωνία  των ίσων ευκαιριών. Θέλω να πιστεύω πως, όσα λάθη έγιναν οφείλονταν σε απειρία και όχι σε παλαιοκομματικές τακτικές καθεστωτικής αντίληψης. Γιατί τότε, αλίμονο!

* H Σταθάκη Ιωάννα είναι Μέλος ΣΥ.ΡΙΖ.Α Μεταμόρφωσης