Σημεία ομιλίας του τομεάρχη Οικονομικών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη συζήτηση του προσχεδίου του Προϋπολογισμού του 2020

· Ο κ. Σκυλακάκης στη σημερινή ομιλία του ερμήνευσε τις χαμηλές επιδόσεις στις επενδύσεις στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ως απόρροια των υψηλών δημοσιονομικών στόχων και των φόρων που αυτοί συνεπάγονται. Είπε μάλιστα ότι έχουμε δεσμεύσει τη χώρα σε υψηλούς στόχους μέχρι το 2060. Αυτό που δεν μας είπε είναι ότι μετά το 2023 ο δημοσιονομικός στόχος γύρω στα 2% απορρέει από τις δεσμεύσεις μας που προκύπτουν από το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο. Επίσης, ξέχασε να μας πει ότι ο λόγος που θα έχουμε τόσο μεγάλα πλεονάσματα για τα επόμενα 40 χρόνια είναι ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ χρεωκόπησαν τη χώρα και άρα το ευρωπαϊκό πλαίσιο επιβάλει μεγάλα πλεονάσματα για να φτάσουμε στο στόχο 60% χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.

· Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού αναγνωρίζεται ότι το μαξιλάρι αποθεματικών βοήθησε στην αξιοπιστία της χώρας και την ικανότητά της να επιστρέψει στις αγορές και να επιτύχει υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.

· Βέβαια το 2,8% ανάπτυξη που προβλέπει το προσχέδιο για το 2020 δεν βασίζεται σε επιστημονική μελέτη αλλά σε αυθαίρετη προσαρμογή του ύψους της ανάπτυξης στο επίπεδο έτσι ώστε τα έσοδα που θα εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία να είναι τέτοια που να μπορεί να επιτευχθεί ο δημοσιονομικός στόχος για το 2020.

· Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κατηγορηθεί η κυβέρνηση για ταξική μεροληψία. Τέτοια μεροληψία είναι συστατικό στοιχείο της ΝΔ. Φαίνεται από πόσο λίγο κερδίζουν από το όλο πακέτο το φτωχότερο 10% σε σχέση με το πλουσιότερο 10% και για που πήγε η μείωση του ΕΝΦΙΑ. Το βασικό αφήγημα της ΝΔ πριν τις εκλογές, ότι δηλαδή μόνο με μια κυβέρνηση ΝΔ τα μεσαία στρώματα θα δουν άσπρη μέρα, δεν επιβεβαιώνεται από αυτό τον προϋπολογισμό. Δεν ξέρουμε καν τι ποσοστό των ελληνικών επιχειρήσεων θα ευνοηθούν από τη μείωση του φόρου στα κέρδη, ούτε γίνεται μια σοβαρή συζήτηση ποια μέτρα φοροελάφρυνσης θα ευνοούσαν περισσότερο τα μεσαία στρώματα.

· Το άλλο βασικό αφήγημα, ότι θα επιστρέψουμε στην ανάπτυξη μέσω επενδύσεων ως αποτέλεσμα των μειώσεων φόρων, δεν στηρίζεται ούτε από την οικονομική θεωρία ούτε από την οικονομική ιστορία. Η ανάπτυξη είναι ένα σύνθετο φαινόμενο που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Το ζητούμενο στην Ελλάδα είναι πως η κοινωνία θα εκμεταλλευτεί τα 10-15 επόμενα χρόνια, που χάρη στη συμφωνία για το χρέος που κατάφερε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργηθεί ένα ευνοϊκό οικονομικό περιβάλλον, έτσι ώστε να μην επιστρέψουμε στα παλιά. Χρειαζόμαστε με άλλα λόγια τη σοφή διαχείριση της γνώσης, μια γνώση που είναι διάσπαρτη στην κοινωνία μας – κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα, επιμελητήρια, συνδικάτα, τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση κλπ. Και είναι σίγουρο ότι η κοινή συνισταμένη μια τέτοια οργανωμένης συζήτησης δεν θα περιορίζεται στη μείωση φόρων ως πανάκεια για την επιστροφή σε μια δίκαια και βιώσιμη ανάπτυξη.